روایی ملاک

روایی ملاک

روایی ملاک این است که آیا می توانید از طریق مقایسه با یک معیار عینی تصدیق کنید که یک ابزار آنچه را می سنجد که ادعا می کند. در جهان آرمانی، می توانید این را با ربط دادن نمره های مقیاس با مشاهدات جهان واقعی ارزیابی کنید. برای مثال، ما می توانیم یک اندازه ­گیری عینی از میزان مفی د بودن مدرسین به عمل بیاوریم و این مشاهدات را با ارزیابی دانشجویان روی سایت مقایسه کنیم. هنگامی که داده ها به طور همزمان با استفاده از یک ابزار جدید و معیار موجود ثبت می شوند. روایی همزمان تعیین می شود؛ هنگامی که داده های حاصل از یک ابزار جدید برای پیش بینی مشاهدات در آینده استفاده می شود، روایی پیش بین تعیین می شود.

 ارزیابی روایی ملاک اغلب غیر عملی است (چه همزمان و چه پیش بین)، زیرا معیار عینی که بتوان به آسانی استفاده کرد، ممکن است موجود نباشد. همچنین، در خصوص نگرش ها، ادراک فرد از واقعیت ممکن است جایگزین خود واقعیتی شود که به آن علاقه ­مند هستید. (ممکن است یک فرد بیمار روانی باشد، اما آیا آنها فکر می کنند بیمار روانی هستند). همچنین، ما با مقیاس­های خودسنجی/پرسشنامه ها می­توانیم درجه ای را ارزیابی کنیم که در آن درجه آیتم های منحصر به فرد معرف سازه اندازه­ گیری شده هستند و دامنه کاملی از سازه را پوشش می دهند (روایی محتوا).

روایی ضروری است، اما شرط کافی برای فرایند اندازه­ گیری نیست. شرط دوم پایایی است. پایایی توانایی ابزار اندازه گیری برای تولید نتایج یکسان تحت شرایط مشابه است. ابزار برای اینکه دارای روایی باشد، ابتدا باید پایا باشد. آسانترین روش برای ارزیابی پایایی آزمودن دوباره گروه مشابهی از افراد است: یک ابزار پایا نمرات مشابهی در هر دو نقطه زمانی تولید خواهد کرد (پایایی آزمون-بازآزمون). هرچند، گاهی می­خواهید صفت یا ویژگی را اندازه­ گیری کنید که در طول زمان تغییر می­ کند (مانند، خلق و خو، سطح قند خون، باروری). روش های آماری نیز می توانند برای تعیین پایایی استفاده شوند.